Πως να ξεπερνάς καθημερινά εμπόδια χωρίς να σε αποσυντονίζουν από τους στόχους σου.

Στόχοι, στόχοι, στόχοι. Εμπόδια, εμπόδια, εμπόδια.
Και τα μεν και τα δε, είναι αυτά που δίνουν ουσία στην ύπαρξη μας..
Δύο αλληλοσυγκρουόμενοι παράγοντες που δε θα είχαν νόημα αν δε συνυπήρχαν.
Οι άνθρωποι είμαστε ένα σύνολο εμπειριών, που δημιουργούνται μέσα από τις επιλογές μας. Οι επιλογές μας, τις περισσότερες φορές έχουν παρθεί παίρνοντας υπόψιν τους στόχους μας και τα εμπόδια που τυχόν μας περιμένουν.

Κάποιες φορές μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια αυτά, χωρίς να χάσουμε την πορεία μας, ενώ άλλες φορές αυτό μας φαίνεται αδύνατο.
Κάποιες φορές είναι πάνω από εμάς να αποφύγουμε κάποιο εμπόδιο, ενώ άλλες φορές είμαστε εμείς οι ίδιοι οι δημιουργοί τους.
Αν το σκεφτούμε λίγο πιο βαθιά, είμαστε πάντα εμείς οι δημιουργοί τους.

Ουσιαστικά, εμπόδιο είναι κάτι, από τη στιγμή που εμείς θα το ονομάσουμε εμπόδιο.
Που καταλήγουμε?
Δεν υπάρχει τίποτα πιο ισχυρό από τον τρόπο που αφήνουμε εμείς οι ίδιοι τις καταστάσεις να μας επηρεάζουν.
Όπως λέει ο αγαπημένος μου Μπουκάι, » Η ικανότητα να αλλάζουμε την οπτική γωνία, είναι αναμφίβολα, ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία που διαθέτουμε.»

Από την άλλη δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος μέσα από μία δύσκολη κατάσταση να μην έχε βγει πιο δυνατός. Όταν κάποιος καταφέρει να κατακτήσει τον στόχο του μέσα από 40 κύματα, γίνεται ταυτόχρονα καθοδηγητής για όλους εκείνους που ακόμα είναι στη διαδρομή και ασφαλώς εκτιμά στο πολλαπλάσιο το κεκτημένο.

Παρ’όλα αυτά μέχρι να φτάσει κανείς στην κορυφή, συναντά δυσκολίες και πολλές φορές αποθαρρύνεται και σκέφτεται να τα παρατήσει. Χάνει τα κίνητρα του και ξεθωριάζει το πάθος με το οποίο ξεκίνησε.
Σε περιπτώσεις όπου ενδίδουμε σε πειρασμούς που μας αποσυντονίζουν, γεμίζουμε με αισθήματα τύψης και ενοχής.
Σε περιπτώσεις πάλι που δεν είναι στο χέρι μας να αποφύγουμε την ατυχία, νιώθουμε απογοητευμένοι και αποτυχημένοι.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που έχει σημασία είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι όλη αυτή η »αποτυχία» ήταν απλά μία παρένθεση η οποία απλά μας καθυστέρησε λίγο στο ταξίδι μας. Η αποτυχία δεν καθορίζει το ποιόν μας.
Δεν έγινε κάτι  αν καθυστερήσουμε λίγο. Αρκεί να μην τα παρατήσουμε. Εκτός αυτού όταν καταφέρουμε να προσπεράσουμε μία δύσκολη κατάσταση θα πάρουμε θάρρος το οποίο θα μας δώσει τη φόρα που χρειαζόμαστε.
Είτε έχουμε να κάνουμε με μεγάλους στόχους είτε με μικρούς, το εγχειρίδιο είναι ακριβώς το ίδιο.
Η ζωή είναι γεμάτη με δεύτερες και τρίτες και τέταρτες ευκαιρίες και αν είμαστε επίμονοι, σίγουρα κάποια θα ευδοκιμήσει.

Είτε θέλουμε να χάσουμε 5 κιλά, είτε να αποκτήσουμε την εργασία των ονείρων μας, είτε θέλουμε να κατακτήσουμε τον κόσμο, η διαδρομή είναι ακριβώς η ίδια.
Αυτό που χρειαζόμαστε σε κάθε περίπτωση είναι τον εαυτό μας για σύμμαχο.
Ποτέ μην κατηγορήσεις τον εαυτό σου για κάτι το οποίο δεν πέτυχες με την πρώτη. Ακόμα και  αν είναι η χιλιοστή σου προσπάθεια.

Είσαι ό,τι πολυτιμότερο έχεις και σε χρειάζεσαι για να φτάσεις στην κορυφή.

Μην τα παρατάς ποτέ.

Μία υπέροχη θέα σε περιμένει!

 

Διατροφικές Διαταραχές.

 

Όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότερος κόσμος φαίνεται να ενημερώνεται για τις διατροφικές διαταραχές, γεγονός πολύ ανακουφιστικό για τα άτομα τα οποία πάσχουν από αυτές, αφού μέχρι πρότινος ήταν μία έννοια πολύ παρεξηγημένη απο όσους δε γνώριζαν περί τίνος πρόκειται. Σίγουρα οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει έστω μία φορά τη λέξη »ανορεξία» ή »βουλιμία».
Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής δε χωρίζονται μόνο στις παραπάνω δύο κατηγορίες. Είναι πολύ περισσότερες και πολλές φορές δυσδιάκριτες δυστυχώς. Σε πολλές περιπτώσεις βλέπουμε έναν άνθρωπο ο οποίος, εκ πρώτης όψεως φαίνεται υγιέστατος σε ότι αφορά την διατροφική του συμπεριφορά,αφού το βάρος του κινείται σε φυσιολογικά πλαίσια.
Αν αρχίσω να καταγράφω πόσα διαφορετικά είδη διατροφικών διαταραχών υπάρχουν , σίγουρα θα παραλείψω κάποια από αυτά.
Ψυχογενής βουλιμία, ψυχογενής ανορεξία, Ψυχογενής τύπος νευρικής ανορεξίας,  και Διαταραχή της βουλιμίας είναι κάποιες από τις πιο γνωστές μορφές διατροφικών διαταραχών. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι πολύ υψηλό ενώ τα περισσότερα άτομα που πάσχουν αρνούνται να παραδεχτούν μέχρι και στον εαυτό τους πολλές φορές ότι υπάρχει πρόβλημα, και έτσι δε ζητούν βοήθεια παρά υποφέρουν μόνοι κρατώντας το μυστικό τους καλά μέσα στο θλιβερό κόσμο που έχουν φτιάξει αποτελούμενο από μία μεγάλη σειρά φαύλων κύκλων.

Η εμμονή με το φαγητό και την εικόνα του σώματος γίνεται τόσο μεγάλη που το άτομο περιορίζεται σε ελάχιστες κοινωνικές σχέσεις και δραστηριότητες, ενώ τις περισσότερες φορές ψάχνει έναν καλό λόγο για να τις αποφύγει.

Πολύ συχνό φαινόμενο σε άτομα που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές είναι η κατάθλιψη και αν με ρωτούσε κανείς από προσωπική πείρα θα έλεγα πως αυτά πάνε πάντα μαζί. Το άτομο νιώθει τύψεις και είναι ενοχικό ενώ κυρίαρχη σκέψη στο μυαλό του είναι πως δε θα μπορέσει ποτέ να απαλλαγεί από κάτι σαν αυτό καθώς έχει χάσει απόλυτα τον έλεγχο.

Οι αιτίες που προκαλούν τις διαταραχές πρόσληψης τροφής ποικίλουν από άτομο σε άτομο και σίγουρα δεν έχουν να κάνουν μόνο με την εικόνα. Τις περισσότερες φορές έχει να κάνει με το περιβάλλον του εκάστοτε ασθενή καθώς και τα παιδικά του βιώματα.

Έχω βρεθεί στη δύσκολη θέση να νιώθω ντροπή που πάσχω από κάτι για το οποίο δεν ευθύνομαι τα τελευταία 4 χρόνια της ζωής μου.
Ο κόσμος δε γνωρίζει και έτσι τις περισσότερες φορές είναι πολύ δύσκολο να μπεις στη διαδικασία να μιλήσεις γι αυτό.  Εύχομαι πάνω στην άγνοια, τουλάχιστον να υπάρχει μία ευγενική αντιμετώπιση.

Είμαι η Αγγελική και προσωπικά γνωρίζω καλά τις διατροφικές διαταραχές δυστυχώς. Είχα την »τύχη» να γνωρίσω πολλές διαφορετικές μορφές τους.

Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει ίσως ένα από τα σημαντικότερα αντικείμενα για τα οποία θα ήθελα να γράψω. Μας αφορά όλους. Πολλές φορές είναι πιο κοντά μας από ότι νομίζουμε.
Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια λειτουργεί η μη κερδοσκοπική εταιρία »ΑΝΑΣΑ» και βοηθά άτομα να ξεπεράσουν τις διαταραχές πρόσληψης τροφής. Ήταν καιρός σαν χώρα να έχουμε έναν τέτοιο σύμμαχο. Πρόσφατα ζήτησα και εγώ τη βοήθεια τους και είμαι ήδη στα πρώτα στάδια παρακολούθησης.

Όσα έγραψα παραπάνω ήταν καθαρά ενημερωτικά ώστε όσοι το διαβάσουν, να γνωρίσουν ότι το θέμα των διαταραχών είναι αρκετά σοβαρό για να το προσπερνάμε ή να το παίρνουμε στην πλάκα.
Θέλει πολλή δουλειά για να φτιάξει ένα τέτοιο άτομο τη σχέση του με τον εαυτό του από την αρχή και πολλές φορές παίρνει πολλή χρόνο.

Κανείς δεν είπε ότι θα είναι εύκολο
Αλλά στο τέλος θα αξίζει η προσπάθεια.
Αξίζει στον καθένα από εμάς να ζει ελεύθερος και ευτυχισμένος.

🙂

Be kind people.

 

Mr. Obvious και ευτυχία

Αν ζητήσω από εκατό διαφορετικά άτομα να μου πουν πως ορίζουν την ευτυχία, το πιο πιθανό είναι να πάρω 100 διαφορετικές απαντήσεις.
Άλλος θα μου πει πως θα ήταν ευτυχισμένος με τον τριπλάσιο μισθό απο αυτόν που παίρνει.Κάποιος άλλος θα ήταν ευτυχισμένος αν κατάφερνε να ρίξει τη γυναίκα των ονείρων του. Σε άλλα μέρη της γης, άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι όταν τους προσφέρεις καθαρό νερό.

Κανένας από τους παραπάνω ορισμούς δεν είναι λάθος και αυτό επειδή δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος ορισμός για την ευτυχία.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη προσπαθούμε να λύσουμε τη μαθηματική εξίσωση : ΕΥΤΥΧΙΑ = 1/ΔΥΣΤΥΧΙΑ  ( όπου δυστυχία =επιθυμία-πραγματικότητα)

Έτσι ο μόνος τρόπος να πάψει να βγαίνει ως αποτέλεσμα η δυστυχία, είναι να δουλέψουμε πάνω στην επιθυμία και όχι στην πραγματικότητα. Γιατί, αν βελτιώσω την πραγματικότητα, αλλά μαζί με αυτήν αυξηθούν αναλόγως οι προσδοκίες μου, η Δυστυχία θα παραμείνει στη θέση της.
Αυτό φυσικά δε σημαίνει πως πρέπει να πάψουμε να έχουμε προσδοκίες.

Όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά μέσα μας τις απαντήσεις σε σκέψεις οι οποίες τρέχουν υποσυνείδητα μέσα στο κεφάλι μας κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Ως επί το πλείστον, οι σκέψεις αυτές έχουν να κάνουν με πράγματα που θέλουμε να κάνουμε στο κοντινό ή μακρινό μέλλον. Για κάποιο λόγο όμως έχουμε φάει ένα μπλοκ και δεν κάνουμε τις προφανείς κινήσεις ώστε να τα αποκτήσουμε.
Νιώθουμε ότι δεν ξέρουμε πως πρέπει να προσεγγίσουμε την κατάσταση, φοβόμαστε το ρίσκο, φοβόμαστε μήπως το μετανιώσουμε, φοβόμαστε το άγνωστο.
ΧΜΜΜ…. Πόσες φορές διάβασες τη λέξη φοβόμαστε?

Να που τα πράγματα έχουν αρχίσει και ξεδιαλύνουν. Ο φόβος βρίσκεται πάντοτε ακριβώς απέναντι από την επιθυμία μας και προσπαθεί να μας αποσπάσει την προσοχή με ένα » ναι αλλά » ή με ένα

» αν το κάνω και δεν είμαι καλός?»
»αν το κάνω και δεν αρέσει στους άλλους? »
»αν το κάνω και δε έχω τα αποτελέσματα που περίμενα?»

Και αν η γιαγιά μου είχε κουκούτσια ίσως να ήταν μήλο!

WHAAAA?

Πρώτα απ όλα, ας θυμηθούμε πόσο ανέμελοι ζούσαμε όταν ήμασταν παιδιά.
»Θέλω λιχουδίτσα!!  Και τη θέλω τώρα! Κι ας είμαστε σε επίσημο δείπνο! Και όχι δε με νοιάζει αν θα λερωθώ ούτε αν θα φανώ χαζός μπροστά στους άλλους με όλη τη σοκολάτα πασαλειμμένη στη μούρη μου» 
Σκέψεις που δε χρειάστηκε ποτέ να κάνουμε ως παιδιά γιατί απλά ήμασταν αυθόρμητοι και αυθεντικοί. Ίσως γι αυτό τα παιδιά είναι συμπαθή σε όλους.
Μεγαλώνοντας αρχίσαμε να »σοβαρευόμαστε» και να πράττουμε »ανάλογα με την ηλικία μας». Το κάναμε μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που αρχίσαμε να γινόμαστε μίζεροι και βαρετοί. ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της ζωής μας.
Σίγουρα δε θα είναι η πρώτη φορά που διαβάζεις ότι μεγαλώνοντας, μετανιώνεις μόνο για πράγματα που ΔΕΝ έκανες.

Έχω ονομάσει το συγκεκριμένο άρθρο Mr. Obvious και ευτυχία γιατί δεν πρόκειται να διαβάσεις κάτι που δε γνωρίζεις. Θέλω απλά να σου θυμίσω πόσο πιο απλά είναι τα πράγματα από τον τρόπο που τα έχεις στο κεφάλι σου. Οι κινήσεις μας για μία πιο ευτυχισμένη ζωή είναι προφανείς.
Παράδειγμα:

• Θέλεις κάτι? —-> ΑΠΟΚΤΗΣΕ ΤΟ!  Κυνήγησε το! Τι είναι αυτό που ψάχνεις?? Διεκδίκησε το! Είμαι απόλυτα σίγουρη για τον κάθε άνθρωπο πάνω στη γη ότι μπορεί να αποκτήσει αυτό που θέλει αν το κυνηγήσει.
  ΑΝ ωστόσο το σύμπαν έχει βαλθεί να μη σου δώσει αυτό που ζητάς όσο και αν προσπαθείς (πράγμα αδύνατον αλλά λέμε),
• ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕ ΤΟ! Δε σε θέλει το κορίτσι των ονείρων σου? Υπάρχουν μερικά δις γυναίκες στον κόσμο για εσένα ακόμα..! (Για κάποια άλλη θα είσαι τέλειος )
  Αν ωστόσο δε μπορείς να το αποκτήσεις ούτε να το αντικαταστήσεις,
• ΞΕΧΑΣΕ ΤΟ! Πριν προλάβεις να πεις ότι είναι αδύνατον, να σου επισημάνω πολύ ευγενικά ότι η επιλογή σου να αφήνεις τη ζωή σου στάσιμη σε ένα σημείο επειδή δεν έχεις κάτι που δε μπορείς να αποκτήσεις μετά από αυτή την προσπάθεια, είναι τουλάχιστον βλακώδης. Έχεις μία ζωή. Μην κολλάς πουθενά. Μην αφήνεις καμία μέρα να περνάει χωρίς νόημα ακόμα και αν δεν κάνεις τίποτα. Η ευκαιρία σου χτυπάει την πόρτα πολύ απαλά καμία φορά και πρέπει να έχεις τα αυτιά σου τεντωμένα και να είσαι έτοιμος να την αρπάξεις!

Με το να είσαι προσκολλημένος σε κάτι άλλο το οποίο δε βγάζει και κάπου, αφήνεις τις καημένες ευκαιρίες να περνάνε έτσι!

• Χρειάζεσαι κάτι? ΖΗΤΑ ΤΟ!
• Σου λείπει κάποιος?! ΠΕΣ ΤΟ! αυτοί οι ψευτοεγωισμοί καθυστερούν τον πλανήτη μας από την εξέλιξη του
• Σε ενοχλεί κάτι? ΣΥΖΗΤΗΣΕ ΤΟ! ΕΣΥ γυναίκα κυρίως που διαβάζεις σε νιώθω! Δε μπορεί όμως να μαντέψει! Λύστε το πρόβλημα μία ώρα αρχίτερα! Αφού στο τέλος θα σκάσεις αν δεν το πεις!
• Δε σου αρέσει η δουλειά σου? ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ. Ξέρω θα σκέφτεστε τι είναι αυτά που λέει η τρελή τέτοιες εποχές. ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ? Η ζωή σου έρχεται μία φορά.
• Δε μπορείς να βρεις άλλη δουλειαά? ΓΙΝΕ εσύ ο εργοδότης σου.
• Νιώθεις άσχημα? ΞΕΣΠΑΣΕ! Τουλάχιστον θα είσαι αυθεντικός και θα κάνεις καλό στην υγεία σου.

Πραγματικά μπορώ να καθίσω μέχρι αύριο και να το παίζω Mrs. Obvious. Δεν έχω σκοπό να το κάνω. Μιλάω τόσο σε εσένα που διαβάζεις όσο και στον ίδιο τον εαυτό μου. Δοκίμασε να απλουστεύσεις τον τρόπο που σκέφτεσαι και θα αποκτήσεις όσα θέλεις πολύ πιο γρήγορα από όσο φαντάζεσαι. Αν νομίζεις ότι σου είναι δύσκολο να γίνεις τόσο άμεσος σκέψου πόσο δυσκολεύεις τον εαυτό σου, σκεπτόμενος όλη μέρα τα ίδια και τα ίδια. Φτάνουν οι σκέψεις. Το έχεις κάψει! Προχώρα! 😉

 

 

Πώς θα αγαπήσω τον εαυτό μου;

Πηγή: Πώς θα αγαπήσω τον εαυτό μου;

Τι είναι η κατάθλιψη και πως θα την ξεπεράσω;

Οι περισσότεροι από εμάς σε κάποια φάση της ζωής μας, (άλλοι για μεγάλο χρονικό διάστημα και άλλοι για μικρότερο, -για ποικίλους λόγους), έχουμε νιώσει ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα θέλαμε. Πολλές φορές δε γνωρίζουμε καν τι είναι αυτό που μας ρίχνει αλλά σίγουρα είμαστε πολύ πεσμένοι ψυχολογικά.
Προσπαθώντας να βρούμε την πηγή αυτού του συναισθήματος δεν καταλήγουμε σχεδόν ποτέ σε μία αιτία.
Καθένας από εμάς έχει διαφορετικά βιώματα και απολύτως διαφορετικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις καταστάσεις γύρω του. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που ποτέ δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε τον λόγο που κάποιος άνθρωπος δε νιώθει καλά. Τι εννοώ με αυτό.
Χρησιμοποιώντας ένα τραβηγμένο παράδειγμα που πάντα μου αρέσει να αναφέρω, αν μία γυναίκα έχει μάθει να ζει μέσα στα λούσα, θα ήταν σίγουρα ένας λόγος για να χαλάσει τη μέρα της η περίπτωση να μην πιάσει η βαφή στα μαλλιά της.

Κάτι φυσικά που για τους περισσότερους από εμάς είναι ασύλληπτο.

Τι κάνουμε όμως όταν μιλάμε για κατάθλιψη?

Όταν βρισκόμαστε στη φάση της κατάθλιψης μας είναι αδύνατον να δούμε καθαρά και να βρούμε τη δύναμη να επικεντρωθούμε στη θετική μεριά των πραγμάτων. Νιώθουμε ότι ένα αναθεματισμένο μαύρο σύννεφο είναι πάντα εκεί και μας ακολουθεί όπου και αν πάμε.
Περιοριζόμαστε στο σπίτι και αρχίζουμε να μειώνουμε τις πολλές συναναστροφές με τον κόσμο που άλλοτε μας άρεσε να έχουμε επαφές.
Συμπεριφερόμαστε περίεργα και πολλές φορές φαινόμαστε περίεργοι στον κόσμο ή κομπλεξικοί όπως συνήθιζα να λέω για τον εαυτό μου.
Ξεχνάμε να περιποιηθούμε το πολυτιμότερο αγαθό που μας έχει δωθεί (και δεν είναι άλλο απο το ίδιο μας το σώμα)
Αφήνουμε όλες τις δραστηριότητες στις οποίες μας άρεσε να διοχετεύουμε την ενέργεια μας, ακόμα και αν αυτές ήταν να καθόμαστε και να φτιάχνουμε οριγκάμι.

Βαθιά μέσα μας θέλουμε να κάνουμε ένα βήμα και να αφήσουμε πίσω όλη αυτή την κατάσταση αλλά νιώθουμε ότι πλέον έχουμε γίνει ένα με αυτήν και μας φαίνεται δύσκολο να ξεκολλήσουμε. Κάτι σαν κινούμενη άμμος.
Έτσι βολευόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο και λέμε πως »περνάμε κατάθλιψη»

Η κατάθλιψη ορίζεται ως γενική ψυχοκινητική επιβράδυνση(μείωση ενεργητικότητας και απώλεια ευχαρίστησης). Η απουσία ενδιαφέροντος εκδηλώνεται με έλλειψη επιθυμίας και απουσία πρωτοβουλίας.
Στο συναισθηματικό επίπεδο, εκφράζεται ως θλίψη, υπαρξιακό κενό, ενοχή, αίσθηση μοναξιάς κλπ.
Στο πνευματικό-διανοητικό επίπεδο δημιουργείται μεγάλη απαισιοδοξία, αρνητικές σκέψεις που πολλαπλασιάζονται και γίνονται όλο και πιο έντονες.
Το συναίσθημα πλέον είναι γνωστό για εμάς και προτιμάμε να μείνουμε κολλημένοι σε αυτό παρά να πάμε σε κάτι άγνωστο. Και ας είναι για καλό.

Έχοντας περάσει τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής μου, πιστεύοντας ότι ποτέ δε θα μπορέσω να ξεφύγω από αυτό τον κύκλο, μετά από μεγάλες απώλειες, απογοητεύσεις, προβλήματα υγείας και ότι άλλο καλό μπορούσε να με βρει, θέλω να γράψω
2-3 πράγματα που πρέπει ο καθένας από εμάς να βάλει καλά στο μυαλό του πριν πει ότι δεν έχει τη δύναμη να νιώσει καλύτερα.

• Δες την κατάσταση σου ως deep rest και όχι ως deppresed. Αποδέξου τη φάση σου και πέρνα τη συνειδητά. Μπορείς να νιώσεις όσο άσχημα θέλεις. Αφήσου σε αυτό που έχεις μέσα σου. Τα συναισθήματα είναι για να τα νιώθουμε. Μετά απο αυτό θα βγεις πολύ πιο δυνατός.
• Μην προσπαθείς να το αποφύγεις από φόβο μην κουράσεις ή μήπως ενοχλήσεις τους γύρω σου.Να ψάχνεις ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και να εκφράζεις αυτό που αισθάνεσαι όπως το αισθάνεσαι. Μη διακόπτεις το συναίσθημα σου. Μην τα κρατάς μέσα σου προσπαθώντας να φανείς δυνατός.
• Μη βασανίζεσαι νομίζοντας ότι θα έπρεπε ήδη να αισθάνεσαι καλύτερα. Ο χρόνος είναι δικός σου.
• Αγάπησε τον εαυτό σου! (υπάρχει σχετικό άρθρο πιο κάτω)
• Μη φοβάσαι να ζητήσεις βοήθεια! Η επιλογή σου να ζητήσεις βοήθεια κάθε άλλο παρά αδυναμία δείχνει! Θέλει θάρρος να αποδεχτείς να συναισθήματα σου και να τα εκθέσεις!
• Βγες από το σπίτι!! Όσο δύσκολο και αν είναι, βάλε κάτι άνετο και βγες. Προσωπικά απολαμβάνω τις βόλτες μεσα στο αμάξι. Είναι κάτι και αυτό. Μπορώ να είμαι ασφαλής μέσα στο καβούκι μου και παράλληλα να απολαμβάνω το φως της ημέρας, το τοπίο και την αγαπημένη μου μουσική.

• Όπου κάνεις focus αυτό μεγαλώνει. ΟΚ τώρα που ξέρεις ότι περνάς τη φάση σου και επιτρέπεις στον εαυτό σου να το ζει 100% έχεις αρχίσει και χορταίνεις. Είσαι πολύ καλή φίλη αγαπημένη μου κατάθλιψη και ήσουν πάντα εκεί για μένα αλλά ήρθε η ώρα επικεντρωθώ και σε πράγματα που με κάνουν να χαμογελάω! Για να θυμηθώ! Με τι ασχολούμουν πριν όλα αυτά αρχίσουν να μου συμβαίνουν? Με τι θα μου άρεσε να ασχοληθώ τώρα?
• Δώσε βάση στην υγεία σου! Όλοι μας στη φάση της κατάθλιψης είχαμε τόσα »όμορφα πράγματα» να σκεφτούμε που σίγουρα η φυσική κατάσταση μας ακουγόταν σαν ανέκδοτο. Δε θα πιστέψεις πόση διαφορά θα νιώσεις όταν αρχίσεις να βάζεις μέσα σου σωστό φαγητό. Άσε που θα νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου!

• Δε θα μιλήσω για γυμναστική! Οκ αν και μπορώ να παραδεχτώ ότι η έκκριση ντοπαμίνης είναι πολύ σημαντική, εγώ ΒΑΡΙΕΜΑΙ τη γυμναστική! Ας γίνουμε ρεαλιστές. Δεν είμαστε βγαλμένοι από ταινία. Δε θα αλλάξουμε από τη μία μέρα στην άλλη. Αν το νιώθεις κάντο. Αν όχι , άραξε, φτιάξε έναν καφέ και απλά απόλαυσε τον ήλιο. Και αυτό καλό είναι.
• Μη νιώθεις τύψεις αν δεν κάνεις τίποτα από τα παραπάνω. Το διαδίκτυο έχει βρωμίσει με tips και συμβουλές. Μπορείς να μην κάνεις τίποτα από όλα αυτά αλλά να ακολουθήσεις αυτό που λέει η καρδούλα σου. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός.

<<Υπάρχει σίγουρα μία πορεία που μπορεί,
με πολλούς τρόπους ,
να είναι μοναδική.

Υπάρχει, πιθανόν, μία πορεία,
σίγουρα
και με πολλούς τρόπους,
ίδια για όλους.

Υπάρχει μία πορεία σίγουρη,
και κατά κάποιον τρόπο εφικτή.

Είθε να συναντηθούμε εκεί.
Θα σημαίνει πως έχετε φτάσει.
Θα σημαίνει πως έχω φτάσει και εγώ.>>

Χόρχε Μπουκάι