Τι είναι η κατάθλιψη και πως θα την ξεπεράσω;

Οι περισσότεροι από εμάς σε κάποια φάση της ζωής μας, (άλλοι για μεγάλο χρονικό διάστημα και άλλοι για μικρότερο, -για ποικίλους λόγους), έχουμε νιώσει ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα θέλαμε. Πολλές φορές δε γνωρίζουμε καν τι είναι αυτό που μας ρίχνει αλλά σίγουρα είμαστε πολύ πεσμένοι ψυχολογικά.
Προσπαθώντας να βρούμε την πηγή αυτού του συναισθήματος δεν καταλήγουμε σχεδόν ποτέ σε μία αιτία.
Καθένας από εμάς έχει διαφορετικά βιώματα και απολύτως διαφορετικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις καταστάσεις γύρω του. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που ποτέ δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε τον λόγο που κάποιος άνθρωπος δε νιώθει καλά. Τι εννοώ με αυτό.
Χρησιμοποιώντας ένα τραβηγμένο παράδειγμα που πάντα μου αρέσει να αναφέρω, αν μία γυναίκα έχει μάθει να ζει μέσα στα λούσα, θα ήταν σίγουρα ένας λόγος για να χαλάσει τη μέρα της η περίπτωση να μην πιάσει η βαφή στα μαλλιά της.

Κάτι φυσικά που για τους περισσότερους από εμάς είναι ασύλληπτο.

Τι κάνουμε όμως όταν μιλάμε για κατάθλιψη?

Όταν βρισκόμαστε στη φάση της κατάθλιψης μας είναι αδύνατον να δούμε καθαρά και να βρούμε τη δύναμη να επικεντρωθούμε στη θετική μεριά των πραγμάτων. Νιώθουμε ότι ένα αναθεματισμένο μαύρο σύννεφο είναι πάντα εκεί και μας ακολουθεί όπου και αν πάμε.
Περιοριζόμαστε στο σπίτι και αρχίζουμε να μειώνουμε τις πολλές συναναστροφές με τον κόσμο που άλλοτε μας άρεσε να έχουμε επαφές.
Συμπεριφερόμαστε περίεργα και πολλές φορές φαινόμαστε περίεργοι στον κόσμο ή κομπλεξικοί όπως συνήθιζα να λέω για τον εαυτό μου.
Ξεχνάμε να περιποιηθούμε το πολυτιμότερο αγαθό που μας έχει δωθεί (και δεν είναι άλλο απο το ίδιο μας το σώμα)
Αφήνουμε όλες τις δραστηριότητες στις οποίες μας άρεσε να διοχετεύουμε την ενέργεια μας, ακόμα και αν αυτές ήταν να καθόμαστε και να φτιάχνουμε οριγκάμι.

Βαθιά μέσα μας θέλουμε να κάνουμε ένα βήμα και να αφήσουμε πίσω όλη αυτή την κατάσταση αλλά νιώθουμε ότι πλέον έχουμε γίνει ένα με αυτήν και μας φαίνεται δύσκολο να ξεκολλήσουμε. Κάτι σαν κινούμενη άμμος.
Έτσι βολευόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο και λέμε πως »περνάμε κατάθλιψη»

Η κατάθλιψη ορίζεται ως γενική ψυχοκινητική επιβράδυνση(μείωση ενεργητικότητας και απώλεια ευχαρίστησης). Η απουσία ενδιαφέροντος εκδηλώνεται με έλλειψη επιθυμίας και απουσία πρωτοβουλίας.
Στο συναισθηματικό επίπεδο, εκφράζεται ως θλίψη, υπαρξιακό κενό, ενοχή, αίσθηση μοναξιάς κλπ.
Στο πνευματικό-διανοητικό επίπεδο δημιουργείται μεγάλη απαισιοδοξία, αρνητικές σκέψεις που πολλαπλασιάζονται και γίνονται όλο και πιο έντονες.
Το συναίσθημα πλέον είναι γνωστό για εμάς και προτιμάμε να μείνουμε κολλημένοι σε αυτό παρά να πάμε σε κάτι άγνωστο. Και ας είναι για καλό.

Έχοντας περάσει τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής μου, πιστεύοντας ότι ποτέ δε θα μπορέσω να ξεφύγω από αυτό τον κύκλο, μετά από μεγάλες απώλειες, απογοητεύσεις, προβλήματα υγείας και ότι άλλο καλό μπορούσε να με βρει, θέλω να γράψω
2-3 πράγματα που πρέπει ο καθένας από εμάς να βάλει καλά στο μυαλό του πριν πει ότι δεν έχει τη δύναμη να νιώσει καλύτερα.

• Δες την κατάσταση σου ως deep rest και όχι ως deppresed. Αποδέξου τη φάση σου και πέρνα τη συνειδητά. Μπορείς να νιώσεις όσο άσχημα θέλεις. Αφήσου σε αυτό που έχεις μέσα σου. Τα συναισθήματα είναι για να τα νιώθουμε. Μετά απο αυτό θα βγεις πολύ πιο δυνατός.
• Μην προσπαθείς να το αποφύγεις από φόβο μην κουράσεις ή μήπως ενοχλήσεις τους γύρω σου.Να ψάχνεις ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και να εκφράζεις αυτό που αισθάνεσαι όπως το αισθάνεσαι. Μη διακόπτεις το συναίσθημα σου. Μην τα κρατάς μέσα σου προσπαθώντας να φανείς δυνατός.
• Μη βασανίζεσαι νομίζοντας ότι θα έπρεπε ήδη να αισθάνεσαι καλύτερα. Ο χρόνος είναι δικός σου.
• Αγάπησε τον εαυτό σου! (υπάρχει σχετικό άρθρο πιο κάτω)
• Μη φοβάσαι να ζητήσεις βοήθεια! Η επιλογή σου να ζητήσεις βοήθεια κάθε άλλο παρά αδυναμία δείχνει! Θέλει θάρρος να αποδεχτείς να συναισθήματα σου και να τα εκθέσεις!
• Βγες από το σπίτι!! Όσο δύσκολο και αν είναι, βάλε κάτι άνετο και βγες. Προσωπικά απολαμβάνω τις βόλτες μεσα στο αμάξι. Είναι κάτι και αυτό. Μπορώ να είμαι ασφαλής μέσα στο καβούκι μου και παράλληλα να απολαμβάνω το φως της ημέρας, το τοπίο και την αγαπημένη μου μουσική.

• Όπου κάνεις focus αυτό μεγαλώνει. ΟΚ τώρα που ξέρεις ότι περνάς τη φάση σου και επιτρέπεις στον εαυτό σου να το ζει 100% έχεις αρχίσει και χορταίνεις. Είσαι πολύ καλή φίλη αγαπημένη μου κατάθλιψη και ήσουν πάντα εκεί για μένα αλλά ήρθε η ώρα επικεντρωθώ και σε πράγματα που με κάνουν να χαμογελάω! Για να θυμηθώ! Με τι ασχολούμουν πριν όλα αυτά αρχίσουν να μου συμβαίνουν? Με τι θα μου άρεσε να ασχοληθώ τώρα?
• Δώσε βάση στην υγεία σου! Όλοι μας στη φάση της κατάθλιψης είχαμε τόσα »όμορφα πράγματα» να σκεφτούμε που σίγουρα η φυσική κατάσταση μας ακουγόταν σαν ανέκδοτο. Δε θα πιστέψεις πόση διαφορά θα νιώσεις όταν αρχίσεις να βάζεις μέσα σου σωστό φαγητό. Άσε που θα νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου!

• Δε θα μιλήσω για γυμναστική! Οκ αν και μπορώ να παραδεχτώ ότι η έκκριση ντοπαμίνης είναι πολύ σημαντική, εγώ ΒΑΡΙΕΜΑΙ τη γυμναστική! Ας γίνουμε ρεαλιστές. Δεν είμαστε βγαλμένοι από ταινία. Δε θα αλλάξουμε από τη μία μέρα στην άλλη. Αν το νιώθεις κάντο. Αν όχι , άραξε, φτιάξε έναν καφέ και απλά απόλαυσε τον ήλιο. Και αυτό καλό είναι.
• Μη νιώθεις τύψεις αν δεν κάνεις τίποτα από τα παραπάνω. Το διαδίκτυο έχει βρωμίσει με tips και συμβουλές. Μπορείς να μην κάνεις τίποτα από όλα αυτά αλλά να ακολουθήσεις αυτό που λέει η καρδούλα σου. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός.

<<Υπάρχει σίγουρα μία πορεία που μπορεί,
με πολλούς τρόπους ,
να είναι μοναδική.

Υπάρχει, πιθανόν, μία πορεία,
σίγουρα
και με πολλούς τρόπους,
ίδια για όλους.

Υπάρχει μία πορεία σίγουρη,
και κατά κάποιον τρόπο εφικτή.

Είθε να συναντηθούμε εκεί.
Θα σημαίνει πως έχετε φτάσει.
Θα σημαίνει πως έχω φτάσει και εγώ.>>

Χόρχε Μπουκάι